4 mogelijke factoren die kunnen bijdragen tot gewichtstoename.

# 1: Insulineresistentie

Insuline zorgt ervoor dat bloedsuiker kan worden opgenomen door alle cellen in je lichaam. Insuline opent je cellen zodat glucose naar binnen kan om te worden verbrand tot energie.

Een overdosis glucose, glucose die niet onmiddellijk wordt aangewend, wordt opgeslagen in je lever, vetmassa en spieren om later te worden aangesproken.

Maar als je te vaak en te veel eet, slaat je lichaam teveel reserve op en begint je lichaam zijn vermogen om te reageren op insuline te verliezen = insulineresistentie.

Bij onvoldoende insuline, of als de cellen ongevoelig zijn voor insuline, kan glucose de cel niet goed in, waardoor de bloedglucose stijgt.

Je alvleesklier probeert de bloedsuikerspiegel te verlagen door meer insuline aan te maken, en naarmate de insulineresistentie van je cellen stijgt, stijgt ook je suiker, je alvleesklier wordt uitgeput en je ontwikkelt mogelijks diabetes type 2.

De overdosis suiker in je bloedbaan wordt opgeslagen als visceraal vet.

Deze reserves vet worden pas aangesproken als zowel je bloedsuiker als je insuline dalen onder een bepaald niveau.

En daar wringt nu net het schoentje. Ben je insulineresistent, dalen deze 2 waarden (bloedsuiker en insuline) slechts na een lange lange eetpauze!

# 2: Hormonen

Voel jij je aangenaam vol na het eten?

De hormonen leptine en ghreline bepalen hoe vol je je voelt na een maaltijd en hoe groot je eetdrang is.

Veel ghreline in je bloed maakt je ‘eet belust’. Ghreline activeert je hongergevoel.
Leptine daarentegen doet je hongergevoel verdwijnen. Nadat je gegeten hebt, geeft leptine je een seintje, ‘ik heb genoeg’.

Heb je overgewicht, door de aanwezigheid van overmatig abdominaal vet geraken deze hormonen uit balans. Daarbij komt nog dat hoge insuline levels de aanmaak van het hormoon leptine blokkeren.

Je ervaart weinig of geen verzadiging.

Oestrogeen dominantie
Wanneer jou oestrogeen- en progesteronhormonen uit balans zijn, wordt dat oestrogeendominantie genoemd, zelfs als de niveaus van beide hormonen laag zijn.

Veel oestrogenen hebben in verhouding tot progesteron kan volgende symptomen veroorzaken:

• weerstand tegen gewichtsverlies
• opgeblazen gevoel
• stemmingswisselingen
• PMS
• zware menstruaties.

Verhoogde cortisolspiegels
Je bijnieren bepalen hoe je op stress reageert door je stresshormonen te reguleren. Chronische stress leidt tot sterk fluctuerende cortisolspiegels, wat kan leiden tot gewichtstoename en waterretentie.

# 3: Schildklierfunctie

Je schildklier regelt je stofwisseling en regelt zo de snelheid waarmee je calorieën verbrandt. Als je schildklier ondermaats presteert, kan dit vochtretentie, gewichtstoename en obstipatie veroorzaken, waardoor het moeilijk wordt je gewicht te stabiliseren.

# 4: Toxines

Gifstoffen in je lichaam worden opgeslagen in je vetmassa. Ze verhogen ze de kans op het ontwikkelen van obesitas, insulineresistentie en diabetes type 2.

De huidige blootstelling aan toxines, zoals zware metalen en pesticiden is zeer ernstig, maar ook de blootstelling aan Bisfenol A (BPA – plastics) baart ons zorgen. Onderzoek toont aan dat Bisfenol A  je vetmassa kan verhogen, en aangezien microplastics onlangs in de placenta van vrouwen zijn aangetroffen, is deze bezorgdheid zeer terecht.

Veel van deze gifstoffen hebben mogelijks ook een oestrogeen effect en kunnen je schildklierfunctie verstoren, beiden kunnen leiden tot hormonale gewichtstoename.

Eet puur, bio en onbewerkt voedsel. Kook zelf, dan weet je wat je eet!

Creëer lange eetpauzes tussen je maaltijden om insulineresistentie te voorkomen of ervan te herstellen. Een lange eetpauze helpt de vetverbranding tussen de maaltijden op gang te brengen.

Wil je hier meer over weten, wil je hier daadwerkelijk mee aan de slag, volg de cursus: Interval Vasten, hier ontdek je alles over lange eetpauzes, gezonde voeding, gezondheidsvoordelen van lange eetpauzes.